Zaburzenia parcjalne

Zaburzenia parcjalne - Gabinet Diagnozy i Terapii Psycho - Pedagogicznej w Świdnicy

OBJAWY ZABURZEŃ ANALIZY I SYNTEZY WZROKOWEJ (zaburzeń percepcji wzrokowej)

Jeżeli dziecko nie potrafi poprawnie wykonywać prac plastycznych, nie dostrzega różnic między cechami dystynktywnymi liter myląc d - b - p - g, u - n, 3 - E, ma kłopoty w stosowaniu liniatury, "zjada" litery, opuszcza ogonki, kropki i kreseczki nad literami ś, ź, ć, dź, ma trudności z rozróżnianiem stron (prawa - lewa), możemy być pewni, że taki uczeń ma źle, lub słabo rozwiniętą zdolność analizy i syntezy wrażeń wzrokowych (co nie musi być wadą wzroku). Tzw. inwersja statyczna i dynamiczna powoduje ogromne trudności w nauce czytania i pisania, co wielokrotnie przez rodziców (a także nauczycieli !) określa się jako "lenistwo" (zdolny, ale leń !), lekceważenie obowiązków szkolnych, brak chęci do nauki. Takie oceny dorosłych są ogromnie niesprawiedliwe i krzywdzące dziecko. Często też powodują poszukiwanie akceptacji poza szkołą i rodziną w grupach nieformalnych (stąd dzieci z tzw. dobrych domów dotknięte alkoholizmem, przestępczością i narkomanią).

DZIECI BEZ ZABURZEŃ ZAWSZE LUBIĄ SIĘ UCZYĆ !!!!!

OBJAWY ZABURZEŃ ANALIZY I SYNTEZY SŁUCHOWEJ (zaburzeń percepcji słuchowej)

W okresie nauki czytania dziecko dyslektyczne (mające trudności w czytaniu, polegające na niemożności odczytania trudnych słów) często "zmyśla" podobnie brzmiące wyrazy nie doczytując ich poprawnie do końca. Świadczy to o zaburzeniach percepcji słuchowej (co nie ma związku z wadą słuchu). Uważnie obserwując dziecko możemy zauważyć, iż tendencja do zachowania rytmiczności poruszeń gałki ocznej przy czytaniu powoduje u dzieci z tym defektem swoiste trudności.

ZABURZENIA ANALIZATORA KINESTETYCZNO - RUCHOWEGO

Zaburzenia kinestetyczno - ruchowe powodują u ucznia obniżenie sprawności manualnej. Najczęściej przejawiają się zbyt wolnym tempem wykonywania czynności (zwłaszcza pisania), albo brakiem dokładności (wykonywanie "byle jak"), małą precyzją ruchów dłoni i palców, wadliwą regulacją napięcia mięśni (sztywność ręki) i zbyt długo utrzymującymi się współruchami (np. pomaganie sobie w pracy manualnej poprzez wysuwanie języka).

Zaburzeniom rozwoju ruchowego towarzyszy zazwyczaj wzrost napięcia emocjonalnego, co bez terapii nie pozwala przezwyciężyć tych trudności.

Zobacz również